Kaplicę Zygmuntowską wzniesiono pomiędzy rokiem 1517 a 1533, jako mauzoleum grobowe króla Zygmunta I, a potem nieco przekształcono w kaplicę grobową również jego rodziny – Zygmunta Augusta i Anny Jagiellonki. Twórca kaplicy Bartolomeo Berecci i jego współpracownicy – rzeźbiarze i kamieniarze, tworzyli zamknięty krąg artystyczny ekspozyturę sztuki włoskiej w Polsce. W trzyletnim procesie konserwatorskim doprowadzono Kaplicę do stanu możliwie zbliżonego do pierwotnego, wykonując niezwykle skomplikowane zabiegi konserwatorskie polegające na usunięciu szkodliwych nawarstwień, wzmocnieniu struktury kamienia i rekonstrukcji licznych brakujących dekoracji rzeźbiarskich.